บล็อกของเราอยากนำเสนอเรื่องราวดีดี. เกี่ยวกับพระเครื่องและของสะสมอีกมากมาย.ไม่ว่าจะเป็นพระเครื่อง.สายอีสาน. พระกรุ.เครื่องลาง.ของสะสมต่างๆที่ยังไม่เคยลงให้ผู้คนชมมาก่อน.เราก็อยากนำเรื่องราวนำเสนอที่บล็อกนี้นะครับ. โปรดติดตามต่อไปนะครับ
 |
พระเปิม กรุวัดดอนแก้ว จ.ลำพูนพระเปิม กรุวัดดอนแก้ว จ.ลำพูน วัดนี้ตั้งอยู่ในตำบลเวียงยอง ที่ตั้งของอารามนี้อยู่ห่างจากประตูเมือง ทางทิศตะวันออก {ประตูท่าขุนนาง} ปัจจุบันเป็นวัดร้าง และเป็นที่ตั้งของโรงเรียน เทศบาลของเวียงยอง ซึ่งมีซากโบราณปรากฏอยู่ พระกรุกลุ่มนี้มีหลายพิมพ์ แต่เป็นที่นิยมกันมากก็คือ พระเปิมลำพูน นี่ล่ะครับ พระเปิมกรุ วัดดอนแก้ว จ.ลำพูน อายุการสร้างประมาณ 1,200 ปี ถ้าเราเปรียบเทียบอายุการสร้าง ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันนี้ก็ถือว่า เป็นเวลาการสร้างที่ยาวนานมาก และเป็นปฏิมากรรมพระพุธรูปขนาดเล็กที่ย่อสัดส่วนได้อย่างสมบูรณ์และลงตัวที่สุด เมาะสำหรับการอาราธนาติดตัวไว้บูชาเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งเมาะกับการเป็นที่สะสมของชาวล้านนามากในครั้งอดีต แต่ในปัจจุบันนี้ไม่ได้เมาะแก่การสะสมบูชาเฉพาะแก่ชาวล้านนาเท่านั้น แต่ในปัจจุบันนี้ได้เมาะสม แก่การเช่าหาสะสมของชนทุกหมู่เหล่าที่ศรัทธาในองค์พระปฏิมากรรมของ พระเปิม ลำพูน อันเนื่องมาจากความงดงามในศิลปะ ความเก่าแก่ มีประวัติศาสตร์การร้างที่ยาวนานและพุทธคุณอันเลิศ ในทุกๆด้าน แต่ส่วนมากจะโดดเด่นในด้านคงกระพันชาตรีถ้าเราย้อนรอยไปในอดีตการสร้างพระเครื่องของสกุลลำพูน แล้วล่ะก็?.. เราจะเข้าใจได้เองถึงความอลังการ การสร้างที่ยิ่งใหญ่มโหฬารมาก เพราะตามประวัติการสร้างพระเครื่องสกุลลำพูนนั้น กษัตริย์ เป็นผู้สร้างพระเครื่อง เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา ตัวอย่างเช่น พระนางจามเทวี วีระกษัตริย์ตรี ก็เป็นประธานในการสร้างพระรอด ลำพูน เป็นต้น |
 |
พระขุนแผนเคลือบกรุ วัดบ้านกลิ้ง พิมพ์ใหญ่ฐานเตี้ย ปิดทองเดิมๆมาจากกรุสภาพด้านหลังของพระขุนแผนเคลือบกรุ วัดบ้านกลิ้ง {พิมพ์ใหญ่ฐานเตี้ย} พิมพ์นี้ก็มีความสวยงามไม่ด้อยไปกว่า พิมพ์ใหญ่ฐานสูงเลยครับ ที่จริงแล้วพระเครื่องส่วนมากเมื่อแตกกรุออกมาใหม่ๆ คนส่วนมากก็มักจะนำพระเครื่องของตนไปล้างทำความสะอาดเพื่อความสะอาดและเป็นการรักษาเนื้อพระ ก่อนที่จะนำไปเก็บ หรือนำไปอัดกรอบเพื่อบูชา แล้วแต่ตามเจตนารมย์ของแต่ละบุคคลไป แต่ถ้าลองจินตนาการไปถึงอนาคตแล้วพระขุนแผนกรุนี้ ถ้าเราต่างพากันล้างคราบกรุออกทุกองค์ทุกพิมพ์แล้ว เวลาคนรุ่นหลังจะศึกษาคราบกรุก็จะเป็นการศึกษาเข้าใจยากเพราะไม่เคยเห็นคราบกรุที่แท้จริงจากกรุ ฉะนั้นผมจึงไม่เอาพระบางส่วนของกรุนี้ล้างทำความสะอาดออกหมด จะเก็บไว้เพื่อศึกษาเป็นแนวทางสืบต่อไปในอนาคต เพราะคราบกรุ ของพระเครื่องแต่ละกรุจะไม่เหมือนกัน อันเนื่องมาจากหลายปัจจัย ที่ทำให้พระกรุแต่ละกรุ มีความแตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่น พระขุนแผนเคลือบกรุวัดใหญ่ชัยมงคล ทำไมองค์พระถึงดูเก่าแก่และสภาพไม่ค่อยสมบูรณ์ ข้อนี้ก็คือ สภาพของกรุวัดใหญ่ชัยมงคลมีนํ้าท่วมขังเป็นเวลานาน นํ้ามีอานุภาพในการทำลายอยู่แล้ว เมื่อพระกรุวัดใหญ่ถูกนํ้าท่วมขังสะสมมาเป็นเวลานาน จึงทำให้พระเคลื่องที่บรรจุภายในกรุไม่สวยงามและทำให้นํ้ายาที่เคลือบพระขุนแผนหลุดร่อนไปด้วย คราบที่ปรากฏขึ้นกับพระขุนแผนกรุวัดใหญ่จึงดูเก่าแก่ไม่สะอาดตา บ้างก็มีจุดเขียวที่เกิดขึ้นและติดแนบแน่นอยู่กับองค์พระขุนแผน จนไม่สามารถล้างออกได้ ถ้าล้างออกได้ ก็ทำให้ผิวพระเสียไป ดูไม่เป็นธรรมชาติ แต่ในขณะเดียวกัน พระขุนแผนวัดใหญ่ที่ไม่ได้บรรจุกรุ แต่เก็บซ่อนไว้ใต้หลังคาโบสถ์ จะไม่มีคราบกรุปรากฏให้เห็นเลย แต่เป็นพิมพ์เดียวกันทุกประการ พระจึงแลดูสะอาดตาและสวยงามกว่าพระที่บรรจุอยู่ภายในกรุ {ฐานชุกชีพระประธาน} นี่ล่ะครับเป็นเรื่องจริงอยู่แบบนี้นี่เอง ว่าทำไมสภาพของขี้กรุ แต่ละกรุทำไมถึงมีความต่างกัน |
 |
ด้านหน้าจะมีความตรึงเลียบกว่าด้านหลัง |
 |
| ด้านหลังมีรอยยับย่น ขรุขระ เป็นหลุมบ่อ นี่คือ เอกลักษณ์ที่สำคัญ |
 |
รวมพระขุนแผนเคลือบกรุวัดบ้านกลิ้ง ทุกพิมพ์ทุกสภาพก่อนอื่นตัวผู้เขียนบทความ ต้องขออธิบายความก่อนนะครับว่า ทำไมต้องเขียนบทความว่า วิธีเก็บพระขุนแผนกรุ เพื่อป้องกันการระเบิดตัวของพระ ก็เพราะเหตุผลเนื่องมาจากว่า ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริงทุกอย่าง ที่ได้เกิดขึ้นกับตัวของผู้เขียนเองในครั้งที่ได้ทดลองนำพระกรุนี้ไปล้างและทำความสะอาด จะเชื่อไหมว่าพระพิมพ์เดียวกัน แต่ลักษณะคราบกรุที่แตกต่างกันจึงทำให้พระแต่ละองค์ มีความตรึงแน่นในเนื้อพระที่ต่างกันไปด้วย ยกตัวอย่างเช่น พระขุนแผนเคลือบพิมพ์ฐานสูง คราบสีฟ้าอ่อนๆจะมีความตรึงแน่นน้อยกว่า พระขุนแผนเคลือบสีฟ้าเข็ม ความหมายคือ พระขุนแผนเคลือบพิมพ์ฐานสูงกรุวัดบ้านกลิ้งคราบกรุสีฟ้าเข็ม แค่เราเก็บไว้ในที่ ที่มีอุณหภูมิร้อนหรือเย็นที่ทำให้เนื้อพระปรับอุณหภูมิไม่ทัน แค่นี้พระก็แตกระเบิดจนนํ้ายาเคลือบทะลักออกมาหมดเลย เป็นที่น่าเสียดายมากครับ ก็เพราะความไม่รู้นี่เอง ทำไมพระต้องแตกระเบิดออกมาได้ข้อนี้ผมยังหาข้อยุติไม่ได้แต่ผมหวังว่านักสะสมพระกรุเนื้อกระเบื้องเคลือบและพระเนื้อโลหะบางชนิดน่าจะเคยมีประสบการณ์มาบ้างไม่มากก็น้อย เกี่ยวกับการระเบิดของพระเครื่อง แต่ในความคิดส่วนตัวของผู้เขียนคิดว่า มันอาจเกิดจากความร้อนระอุในกรุที่เก็บสะสมมาหลายร้อยปี เมื่อพระภายในกรุออกมากระทบกับอากาศภายนอกกรุ จึงทำให้เนื้อในองค์พระปรับอุณหภูมิไม่ทัน จึงเกิดอาการ อ๊อกซิเดชั่น คือ การดันตัวของอ๊อกซิเจนภายในองค์พระอย่างรุนแรงนั่นเอง จึงทำให้เนื้อกระเบื้องเคลือบที่อยู่ภายนอกต้านแรงดันตัวของอากาศภายในไม่ได้ จึงเกิดการระเบิดตัวออกมาได้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับ ผมจะนำเอาภาพพระองค์ที่ผิวระเบิดมาลงให้ชมกันนะครับ
|
 |
| พระสมเด็จกรุ พระธาตุ นาดูน ฝังแร่โบราณ [องค์คุณยาย] |
 |
เรือโบราณขนาดเล็ก ที่ลอยออกมาจากถั้า ที่เขื่อน อุบลรัตน์พอนำเรือทั้งหมดขึ้นฝั่งได้ครบทุกลำแล้วผู้คนทั้งหลายก็เกิดปีติสุข ยินดีและอนุโมธนาสาธุการ บางคนอยากได้มากแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร บางคนอยากได้มากแต่ก็ไม่สามารถนำเรือนั้นไปครอบครองได้ ถึงแม้ว่าจะมีเงินมากมายจะซือไปก็ไม่ได้ เพราะเรือนั้นไม่สามารถยกขึ้นได้เลย สุดท้ายพระอาจารย์ ที่ท่านเป็นผู้อัญเชิญเรือโบราณเหล่านี้ขึ้นมา ท่านก็เลยกล่าวบอกกับสาธุชนทั้งหลายว่า ฟังก่อนญาติโยมทั้งหลาย อันว่าเรือเหล่านี้ไม่ใช่เรือที่ทำขายตามท้องตลาดทั่วไป เรือเหล่านี้เป็นของโบราณกาลได้สร้างเอาไว้ พร้อมทั้งได้บรรจุพระเครื่องไว้ภายในอีกด้วยอันพระเครื่องที่ว่าบรรจุไว้ภายในเรือนั้น ก็จะมีจำนวนเท่ากันกับ พระเครื่องที่ติดอยู่ด้านบนฝาครอบเรือทุกประการ และภายในเรือที่เจ้าของขอ อนุญาตทุบเรือให้แตกเพื่อศึกษาดูข้างในเรือว่ามีอะไรบรรจุอยู่ภายในบ้าง ผลปรากฏว่ามีทรายเสกที่กรองคัดเม็ดทรายขนาดเท่ากันและมีแกลบผสมอยู่ด้วย ข้อนี้ตัวผู้เขียนก็ไม่ทราบได้ว่าหมายถึงอะไร |
 |
บุญล้อม คือ คนหนุ่มรุ่นใหม่ที่มีความเคารพศรัทธาใน ชายผ้าถุงแม่ของตัวเอง ถึงกับได้พกพามายังประเทศ อิสราเอลด้วยเมื่อได้ยิน ได้ฟังมามากแล้ว เราจะประมาทในสิ่งที่เราได้ยินได้ฟัง มาก็ไม่ได้ เพราะในโลกแห่งความไม่เที่ยงแท้แน่นอนย่อมหาที่พึ่งได้ยาก ในยามที่เราตกอยู่ในภาวะอันตราย ในห้วงชีวิตของมนุษย์ทุกหมู่เหล่า เวลาที่อยู่ในช่วงวิกฤตของชีวิต หรือช่วงแห่ง วินาทีชีวิต โดยปกติแล้วจิตของมนุษย์ย่อมหาที่พึ่งได้ยาก เมื่อจิตหาที่พึ่งไม่ได้ มันก็เกิดความกลัวแบบสุดขีด จนทำให้ตัวสั่นระริก ทำอะไรก็ไม่ถูก สติก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว สิ่งเดียวที่เราจะระลึกได้ง่ายที่สุดก็คือ สิ่งใกล้ตัว ยกตัวอย่างเช่น พระเครื่อง เครื่องราง ผ้าประเจียด และชายผ้าถุงแม่ และอื่นๆอีกมากมาย แล้วแต่ว่าจะระลึกถึงอะไรได้ง่ายกว่า ก็จะระลึกถึงสิ่งนั้นก่อนเสมอ
ยกตัวอย่างอีกเรื่อง ที่เกี่ยวกับการหาที่พึ่งของจิตใจ เมื่อถึงยามวิกฤตชีวิต คือ มีทหารนายหนึ่ง อยู่ในสมรภูมิรบ อะไรประมาณนี้แหละ ด้วยเหตุที่เขากลัวข้าศึกมากจนหาที่พึ่งไม่ได้ นึกอะไรก็ไม่ออกว่าจะทำอย่างไรดี ด้วยความกลัวอันสุดขีด ลองนึกภาพดูนะครับ ทหารนายนั้นก็ได้คว้าเอาอะไรบางอย่างโดยที่เขานึกว่าเป็นของดี โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งนั้นคือ " เขียด " โดยที่เข้าใจว่าเป็นของดี แล้วยัดใส่ปากของตัวเอง โดยปกติแล้ว เขียดเมื่อมันยังไม่ตาย มันก็ดิ้นอยู่ในปากของ ทหารคนนั้น ก็เลยเข้าใจว่าของดีที่ตัวเองอมอยู่นั้นกำลังแสดง " อิทธิฤทธิ์ " ก็เลยมีกำลังใจหึดสู้กับข้าศึกขึ้นมาอย่างไม่กลัวตาย สุดท้ายข้าศึกก็เผ่นหนีไป พอนึกได้ก็เลยคลายของดีที่ตนเองอมอยู่ออกมาดู ผลปรากฏว่า เป็นเขียด แค่ตัวเล็กๆนี่เอง เห็นไหมล่ะครับว่า ความเชื่อนี้เป็น คุณสมบัติขั้นพื้นฐานเลยก็ว่าได้ ถ้าคนเราขาดความเชื่อและความศรัทธาแล้ว จะทำอะไรก็ไม่มีทางสำเร็จได้
 ดั่งเช่นภาพข้างบนที่เป็นภาพ ตระกุดที่ทำจากผ้าถุงของแม่ ที่ บุญล้อม หนุ่มไทยที่ทำงาน ในประเทศ อิสราเอล ได้คล้องคอติดตัวอยู่ตลอดเวลา เพื่อเป็นกุศโลบายในการเตือนสติของตัวเอง ในยามท้อแท้ ก็จะได้ระลึกถึงคำสอนของ พระบิดามารดาของตัวเองส่วนตัวของผู้เขียนเองคิดว่า เป็นเรื่องที่ดีมากเลยนะครับ อย่างน้อยเราก็มีสิ่งระลึกและเตือนใจเราในยามที่หาที่พึ่งไม่ได้ ถ้าเรามีความเชื่อและความศรัทธาอย่างแรงกล้าแล้ว ปาฏิหาริย์ย่อมมี ย่อมเกิด คล้ายกับคำดำรัสขององค์ สัมมาสัมพุทธเจ้าที่ว่า [ธรรมะ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรมเท่านั้น]ก็เป็นเรื่องที่น่าศึกษาอยู่พอสมควรสำหรับเรื่อง " ชายผ้าถุงของแม่ " แต่เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับเรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นจริง เรื่องมีอยู่ว่า มีชายหนุ่มผู้หนึ่ง ชายหนุ่มคนนี้จะมีนิสัยชอบหาปลาเป็นนิสัย แต่ด้วยเหตุที่เขาชอบหาปลานอกบ้านเป็นประจำ ชายหนุ่มผู้นี้ก็มักจะพกชายผ้าถุงของแม่ติดตัวของเขาไปด้วยเสมอ ครั้งหนึ่งเขาได้นำของมีค่าติดตัวไปด้วย ของที่มีค่าที่ว่านี้ก็คือ เงินจำนวนหนึ่งที่ขายวัว ขายควายได้ คนสมัยก่อนมักจะเอาเงินพกติดตัวไปด้วยเสมอ ข้อนี้ผู้เขียนก็ไม่อาจทราบได้ว่าเป็นเพราะเหตุใด ครั้งนั้นเขาได้ออกหาปลาตามลำห้วย โดยมีแหเป็นเครื่องมือ ด้วยความคิดที่ว่า ถ้าเอาเงินและชายผ้าถุงแม่ติดตัวไปด้วย ก็กลัวว่าอาจเปียกนํ้าได้ พอคิดได้ดังนั้นก็เลยเอาห่อเงินและชายผ้าถุงของแม่ กองวางไว้บนคูคลองห้วย ส่วนชายหนุ่มก็หว่านแหไปเรื่อยๆตามคลองห้วย หว่านไปเรื่อย ก็ไกลออกไปเรื่อย จนใกล้จะถึงพบคํ่า เขาก็นึกขึ้นได้ว่าหาปลาออกมาไกลจากห่อ เงินและชายผ้าถุงของแม่มากแล้วก็เลยอยากกลับมาที่กองเงินและชายผ้าถุงแม่ ฝืนหาปลาต่อไปอีกอาจจะคํ่ามืดเสียก่อน หรืออาจมีคนมาขโมยห่อเงินและชายผ้าถุงแม่ก็อาจเป็นได้ ในขณะที่เขาเดินรัดเลาะมาตามลำห้วย ก็เป็นเวลาใกล้พบคํ่าแล้ว สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาชายหนุ่มก็คือ มีภาพผู้หญิงแก่ๆชราคนหนึ่ง เดินวนเวียนรอบๆบริเวณที่เขากองเงินและชายผ้าถุงแม่อยู่ พอเห็นเช่นนั้นชายหนุ่มก็มีอาการตกใจ เขานึกในใจของเขาว่า ยายแก่คนนั้นมาเดินวนเวียนอยู่แถวนั้นทำไมน๊าา.... เขาคิดในใจว่าแบบนี้ท่าจะไม่ดีแล้วล่ะชายหนุ่มก็รีบเร่งฝีเท้าของเขาให้ถี่ยิบ เพื่อจะรีบไปให้ถึงเหตุการณ์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ด้วยความเป็นห่วงทรัพย์สินของตัวเอง เขารีบวิ่งแล้วร้องเสียงตะโกนดังรั่นว่า ยายๆๆๆ มาเดินวนไปมาอยู่ที่นั่นทำไม พอสิ้นเสียงตะโกนจบลง ภาพของยายชะราแก่ๆคนนั้น ก็หายไปพร้อมกับเสียงตะโกนอย่างแปลกประหลาด พอชายหนุ่มเดินมาถึงตรงที่ที่เงินกองอยู่กับชายผ้าถุงของแม่ ผลปรากฏว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่กองรวมกันไว้ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง หรือหายไปไหนเลยแม้แต่รอยฝ่าเท้าสักรอยก็ไม่ปรากฏมีให้เห็น ชายหนุ่มก็เลยตั้งสติทบทวนดูเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น พอนึกถึงภาพของยายชราแก่ๆคนนั้น ลักษณะรูปร่างสันฐานโดยรวมแล้ว โอ้!.. ใช่เลย นี่คือ แม่ของเรานี่เองที่ท่านเสียไปนานแล้ว ในช่วงเวลานั้นยิ่งใกล้พบคํ่าแล้วทุกขณะ ทำให้อดขนหัวลุกไม่ได้เลย แต่ชายหนุ่มก็เริ่มเข้าใจในเหตุการณ์ดีว่า เพราะความที่แม่เป็นห่วงสมบัติของลูกนี่เอง แม่ถึงมาคอยสอดส่องดูแลกองเงินของลูก ที่วางไว้รวมกันกับชายผ้าถุงของแม่ เพราะด้วยความกลัวคนอื่นว่า จะมาขโมยกองเงินนั้นนี่อาจเป็นเหตุ ให้วิญญาณของแม่ ตามมารักษาทรัพย์สมบัติให้ก็อาจเป็นได้ ท่านก็เลยปรากฏร่างให้คนอื่นเห็นว่ายังมีคนเฝ้าของอยู่ เมื่อมีคนมองเห็นก็ไม่กล้ามาขโมยของนั้นไปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า พระคุณของแม่นี้ กว้างใหญ่ไพลศาลนักหนา หาที่เปรียบไม่ได้ ถึงแม้ท่านจะวายชน แต่ด้วยความรักและเป็นห่วงลูก วิญญาณของท่านยังตามสอดส่องลูกๆอยู่เสมอ สุดท้ายนี้ผมขอให้ผู้อ่านทุกคน รักแม่ มากๆๆๆ นะครับ..... |
 |
| ด้านหน้า ของพระขุนแผนเคลือบขาว [ไข่มุข] สุดยอดพระขุนแผนเคลือบ แห่งวัดบ้านกลิ้ง ที่ยังไม่เคยปรากฏที่ไหนมาก่อน แต่องค์ที่นำลงมาโชว์ ในบล็อกนี้ ถือได้ว่าเป็น องค์ครูที่ทั้งสภาพสมบูรณ์และสวยงาม ไม่แพ้พระขุนแผนเคลือบ กรุวัดอื่นๆเลย แต่ทำไมไม่มีคนรู้จัก และยังไม่เคยเห็นตามสื่อต่างๆ อาจเป็นเพราะมีหลายกรณี หรืออาจสร้างมาน้อย หรือว่ายังไม่มีคนรู้จักกันแน่ ชื่อพิมพ์ ของพระองค์นี้ มีชื่อพิมพ์ว่า พระขุนแผนเคลือบ พิมพ์อกใหญ่ ฐานเตี้ย พิมพ์นี้ผมตั้งชื่อขึ้นมาเองครับ ไม่ได้อวดรู้นะครับ แต่ด้วยเหตุผลที่ว่า ผมไปค้นหาข้อมูลตามเว็บต่างๆก็ไม่เห็นมีใครเอาลงมาโชว์ ก็เลยไม่ทราบว่าจะตั้งชื่อว่า พิมพ์ อะไร ผมก็เลยตั้งชื่อ พิมพ์ให้ท่านซะเลยครับ แต่ผมขอยืนยันว่า พระขุนแผนเคลือบขาวไข่มุข องค์นี้ เป็นพระขุนแผนแคลือบที่แตก กรุออกมาจากวัดบ้านกลิ้ง ก่อนเป็นข่าวปี 5o แน่นอนครับ ผมก็ไม่ทราบว่าทำไมพระแท้ดูง่ายขนาดนี้ยังไม่มีใครนำมาเปิดเผยเพื่อเป็น วิทยาทานแก่คนรุ่นหลัง เพื่อได้ศึกษาและเป็นการอนุรักษ์พระเครื่องไทยสืบต่อไป เอาเป็นว่า ผมจะนำเรื่องราวประวัติของพระกรุนี้ให้ฟังกันนะครับ ว่าดีเด่นในด้านใด พระขุนแผนเคลือบขาว ไข่มุข พิมพ์ใหญ่ ฐานเตี้ย ดีเด่น ทางเมตตา มหาลาภ ป้องกันนิรันตรายทั้งปวง และที่สำคัญ ผมยืนยันได้เลยว่า กันคุณไสยได้ ด้วย ผมจะขอเล่าประสบการณ์ เรื่องที่ว่านี้ได้เกิดขึ้นมื่อประมาณต้นปี 52 เรื่องมีอยู่ว่า ผมไปเช่าพระขุนแผนเคลือบ เนื้อขาวมาจากลุงคนหนึ่ง "ชื่อลุง นาย" ลุงนายแกเป็นทหารเรือเก่า ครั้งนั้นผมยังไม่รู้จักกันกับลุง นาย เลยครับ แต่อยู่ๆวันนั้นผมเดินผ่านลุง ลุงก็เลยทักผมว่า. หนุ่ม เอ้ยย! ไม่สนใจเช่าพระดีดี ไว้ติดตัวบูชาบ้างเหรอ ด้วยความที่คนไม่เคยรู้จักมักคุ้นกันมาก่อน ผมก็หยุดชะงักและถามลุงว่า พระที่ว่าเป็นพระอะไรเหรอครับลุง ลุงแกก็บอกว่าเป็นพระขุนแผนเคลือบกรุ วัดบ้านกลิ้ง ที่เพิ่งแตกกรุออกมา ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักเลยว่ามีพระขุนแผนเคลือบกรุ วัดบ้านกลิ้ง แตกกรุออกมา แต่มีเหตุผลเดียวที่ผมกล้าเช่าพระจากลุงโดยที่ผมไม่ลังเลสงสัยก็คือ พอผมได้ส่องดูรายละเอียดของพระแล้ว ไม่ใช่การสร้างของคนยุคใหม่เป็นแน่ ผมก็เลยถามลุงว่า ราคาเท่าไหร่ครับลุง ลุงบอกว่ามันมีหลายพิมพ์และหลายแบบนิยมต่างกัน ราคาก็ต่างกัน พอผมเริ่มต่อรองราคาพระกับลุงอยู่ ปรากฏว่ามีผู้คนจำนวนมากมามุงล้อมดูพระขุนแผนเคลือบกับลุง ผมจำได้ว่า มีคนในวงการพระเคลื่องและพวกทหารตำรวจจำนวนมากมาเช่าหาจากลุงด้วย เช่ากันไปคนละหลายองค์พอสมควร สุดท้ายแล้วผมไม่รอช้าเลย ถ้าฝืนรอช้ากว่านี้ผมคงไม่มีวาสนาได้ครอบครองพระขุนแผนเคลือบสวยๆแบบนี้อีกแน่ ผมตัดสินใจเช่ากับลุงเลยในขณะนั้น รวมเป็นเงินหลายแสนบาท เพราะด้วยเหตุที่พระเครื่องสวยๆแบบนี้ไม่ค่อยปรากฏตามตลาดทั่วไป และผมก็ไม่ได้ปรึกษาจากใครเลย ด้วยความคิดส่วนตัวที่ว่า *** เงินเราแท้ เราต้องเอาความรู้แท้ของเราซื้อของเอง โดยไม่ปรึกษาใครเลย... ผมก็ได้พระขุนแผนเคลือบมาหลายพิมพ์ทรงอยู่เหมือนกัน แต่ทุกพิมพ์ที่ได้มาผมขอกล่าวความจริงว่า มีประสบการณ์ทุกองค์เลยครับ ประสบการณ์ของแต่ละพิมพ์ก็เกิดขึ้นกับญาติและเพื่อนๆของผมเอง เพราะผมได้แจกพระกรุนี้ให้พี่น้องคนละองค์ครับ  เรื่องที่ว่ากันคุณไสย ได้ก็คือ "พระขุนแผนเคลือบขาว ไข่มุข" นี่หล่ะครับ เรื่องมีอยู่ว่าพอผมเช่าพระขุนแผนมาจากลุง นาย แล้วพอผมกลับมาถึงบ้าน พี่หนอม ซึ่งเป็นหัวหน้าฝ่ายช่าง พอผมเอาพระขุนแผนเคลือบขาวให้พี่หนอมดู ปรากฏว่า พี่หนอมก็เกิดความชอบขึ้นมาทันทีทันใด พี่หนอมก็เลยถามผมว่า จะปล่อยไหม ราคาเท่าไหร่ ผมก็เลยตอบพี่หนอมว่า ผมจะแบ่งให้ไปบูชาสักองค์ครับ พอพูดจบประโยคพี่หนอมก็เช่าไปองค์หนึ่ง คือ พระขุนแผนเคลือบขาว ไข่มุขนี่หล่ะครับ พอเช่าไปยังไม่ถึงบ้านเลย เพื่อนของพี่หนอมที่เป็น [อบต.] อยู่ขณะนั้นก็ชวนพี่หนอมออกงานต่อที่ต่างจังหวัด ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็น จังหวัดสุรินทร์หรือศรีสะเกษนี่ล่ะครับ พอไปถึงจังหวัดที่ว่าไม่นานนัก ในช่วงขณะที่รอการประชุม ประมาณสัก 20 นาทีได้ ปรากฏว่าในช่วงขณะที่นั่งรอการประชุมอยู่ พี่หนอมแกก็นั่งอยู่เก้าอี้ นั่งดื่มโค้กอยู่อยู่คนเดียว ปรากฏว่ามียุงตัวขนาดใหญ่กว่าปกติ บินมากัดตรงมือด้านซ้ายของพี่หนอม พอกำลังจะใช้มือตบ มันก็บินโฉบหนีไป แต่หลังจากนั้นไม่นานนัก มือข้างซ้ายทั้งข้างได้ชาไปหมดเหมือนคนไม่มีแรงเลย และก็ค่อยๆรามขึ้นมาที่หัวไหล่ จนรู้สึกได้ว่าเหนื่อยไปทั้งตัว แต่ในที่สุดความชามันก็มาหยุดตรง กระเป๋าเสื้อด้านซ้ายมือพอดี พี่หนอมก็เลยสงสัยตรงที่ว่า ไอ้ความชามันวิ่งไปทั่วร่างกายไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย แต่มันกลับมาหยุด "ชะงัก" ตรงถุงเสื้อด้านซ้าย ตรงตำแหน่งหัวใจพอดี พี่หนอมก็เลยเอามือมาจับดู ผลปรากฏว่ามี ขุนแผนเคลือบขาว ไข่มุข กรุวัดบ้านกลิ้ง ติดอยู่ในถุงเสื้อพอดี ลองนึกภาพดูนะครับว่า เป็นเรื่องบังเอิญ หรือเป็นเรื่อง พุทธคุณ ผมก็ไม่อาจอธิบายได้ พอพี่หนอมเสร็จจากการประชุมแล้ว กลับมาถึงบ้าน ที่จังหวัดนครปฐม อาการที่ว่านี้ก็ยังไม่หายอีก เป็นเวลา สองวัน ก็เลยตัดสินใจไปหาหมอ ผลการตราจของคุณหมอก็บอกว่าอาการปกติทุกอย่าง สุขภาพ แข็งแรงดีทุกประการ แต่อาการก็ยังมึนชาอยู่ จนกระทั่งพี่หนอม อดสงสัยในอาการของตัวเองไม่ได้ จึงมาปรึกษากับผม ตอนที่พี่หนอมมาเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ให้ผมฟัง ผมยังสังเกตุเห็นผิวพรรณ เหลืองซีดไปทั้งตัวอย่างเห็นได้ชัด และใบหน้ายิ่งเหลืองมาก จนผมรู้สึกตกใจมาก แต่โดยส่วนตัวของผมเอง ผมคิดว่าโดน คุณไสย แน่ๆครับ |
 |
| ภาพเหรียญแท้ หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ พิมพ์ขอเบ็ด [นิยม] หลวงพ่อกลั่น ธมฺมโชติ หลวงพ่อกลั่น ท่านเกิดในปี พ.ศ. 2390 ตรงกับปลายรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหา เจษฎาบดินทร์ พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ต. อรัญญิก อ. นครหลวง จ. พระนครศรีอยุทธยา ครอบครัวหนึ่งซึ่งมีฐานะยากจน ได้ให้กำเนิดเด็กชายผู้มีบุญมาเกิด นามว่า "กลั่น" ในสมัยเด็กท่านต้องช่วยพ่อแม่ทำงานตามลำพัง และเพียงลำพังอยู่คนเดียว จึงทำให้ท่านเป็นคนเข็มแข็งเด็ดเดี่ยวมาแต่เด็ก จนกระทั่งอายุได้ 27 ปี ท่านได้อุปสมบท ณ. วัด โลกยสุธาศาลาปูน โดยมี พระญาณไตรโลก [สะอาด] ต่อมาเป็นพระธรรมราชานุวัตร [อาจ] เจ้าคณะใหญ่ อยุทธยา เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูกุศลธรรมธาดา วัดขุนยวน [วัดพรหมนิวาส] กับพระอธิการชื่น วัดพระญาติ การาม เป็นคู่สวด "ได้ฉายาว่า ธมฺมโชติ แปลว่าเป็นผู้สว่างในพระธรรม" หลังจากนั้นท่านได้จำพรรษาอยู่ที่วัดประดู่ทรงธรรม ท่านได้ศึกษาพระธรรมวินัย และได้เรียนรู้ วิชาอาคม จนแตกฉาน เมื่อฝึกฝนวิชาต่างๆจนเชี่ยวชาญแล้ว จึงได้ออกธุดงค์ไปทั่วป่าเขาลำเนาไพร เผชิญกับสัตว์ร้ายนานาชนิด ออกธุดงค์ มาถึงวัดพระญาติการามในเวลาคํ่า ท่านได้พิจรณาว่า วัดนี้เงียบสงบดีเมาะแก่การบำเพ็ญสมณะธรรม สามารถทำสมาธิและเจริญวิปัสสนากรรมฐานได้สะดวก ท่านจึงได้ปักกลดพักอยู่บริเวณวัดในคืนนั้น หลวงพ่อกลั่นท่านยังมี วิชาลูกเบา หรือวิชาคงกระพันชาตรี ซึ่งเป็นวิชาอยู่ยงคงกระพันวิชาหนึ่งของท่าน อำนาจจิตของหลวงพ่อกลั่นนั้นมีมากมาย เรื่องนี้หลวงพ่อ " อั้น" ลูกศิษย์ ของหลวงพ่อกลั่นท่านเล่าให้ฟัง "หลวงพ่อกลั่นท่านถึงแก่มรณะภาพเมื่อปี พ.ศ. 2477 ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปรกเกล้าเจ้าอยู่หัว"  |
 |
| พระว่านจำปาสัก องค์แท้ จากลาว ให้ศึกษากันดู |
 |
| ด้านหลัง พระว่านจำปาสัก เหี่ยวย่นสวยงาม |
 |
ส่วนของด้านหน้า ของขุนแผน พิมพ์ แขนอ่อนกรุวัดบ้านกลิ้ง
|
